De naam ‘Capelle’ komt voor het eerst voor in 1278. In 1350 waren er twee ‘heerlijkheden’ (gebieden onder het gezag van een heer): de ‘ambachtsheerlijkheid’ (het dorp), en de heerlijkheid van het kasteel ‘Huis te Capelle’.    Deze twee heerlijkheden behoorden lange tijd toe aan de familie Van Polanen, die betrokken was bij de Hoekse en Kabeljauwse twisten in de veertiende en vijftiende eeuw. Tijdens deze burgeroorlogen werd het Huis meerdere malen verwoest; na 1500 raakte het zelfs permanent in verval.

Strijd tegen het water
De inwoners van Capelle hebben altijd veel te maken gehad met water. Al in de middeleeuwen hield men zich bezig met het steken van turf, de brandstof uit die tijd. Ook ontgon men de uitgestrekte veengebieden langs de Hollandse IJssel. Door inklinking en turfwinning kwam het land lager te liggen en ontstonden er veenplassen. Ook werd het gevaar op overstroming door de getijdenwerking in de IJssel steeds groter. Daarom legde men dijken aan en werd er in de zeventiende eeuw begonnen met droogmakerijen. Hierdoor ontstond onder meer (in 1874) de Prins Alexanderpolder, waar tegenwoordig een deel van Capelle op is gebouwd.

Steenfabrieken Capelle
Van oudsher waren de belangrijkste activiteiten in Capelle landbouw en visserij. In de loop van de negentiende eeuw werden de steenfabrieken een belangrijke vorm van inkomsten. Zij bleven dat tot in de twintigste eeuw. Daarnaast telde het dorp veel scheepsbouwers en kwam er rond 1860 ook in bescheiden mate industrie op.

Watersnood
Tijdens de watersnoodramp van 1953 bleef de schade in Capelle beperkt. Wel werden er veel evacués uit zwaarder getroffen gebieden opgenomen. In de jaren vijftig waren er ook ambitieuze plannen om samen met Rotterdam aan uitgebreide landschapsontwikkeling te doen; in de jaren zestig was er zelfs het idee voor een nieuwe stad in Rotterdam-Oost en Capelle: Alexanderstad. Deze plannen liepen uiteindelijk op niets uit. Maar Capelle is, met ruim 60.000 inwoners, nog steeds een groeigemeente.