Zuid-Holland werd in de negentiende eeuw een belangrijk centrum voor de levensmiddelenindustrie. Dankzij nieuwe technologieën konden voorheen exotische of dure goederen tegen betaalbare prijzen worden aangeboden. Het was eenvoudiger geworden om grondstoffen aan te voeren en te verwerken, en gezond en goed eten begon steeds meer aandacht te krijgen.

Kassen in het Westland
Dankzij zijn ligging nabij de zee heeft het Westland een ideaal klimaat voor het verbouwen van groente en fruit. Bovendien ligt het dicht bij grote steden met een koopkrachtige bevolking. Hier ontstond dan ook een grootschalige glasteelt. In eenvoudige en voor hedendaagse begrippen kleine kassen werden onder andere druiven, komkommers en tomaten gekweekt, maar ook bloemen.

Margarine
Een andere belangrijke innovatie in de levensmiddelenindustrie was de uitvinding van margarine. Boter, in die jaren een essentiële bron van vetten, werd in de negentiende eeuw namelijk steeds duurder.

Vanaf 1871 begonnen twee Nederlandse familiebedrijven, Jurgens en Van den Bergh, in het Brabantse Oss margarine te produceren, op basis van uit Amerika geïmporteerde vetten en naar Frans procédé. In het laatste decennium van de negentiende eeuw vestigden zij zich in Rotterdam, in de nabijheid van zowel de melkveehouderijen op de Zuid-Hollandse eilanden als de voor im- en export van goederen uiterst belangrijke Rotterdamse haven. Jurgens en Van den Bergh zouden in de twintigste eeuw fuseren, en leven nu voort als onderdeel van de international Unilever.

Van elite naar massa
Ook andere bedrijven profiteerden van de ontwikkeling van de Rotterdamse haven. De grondstoffen voor bedrijven als Van Nelle (thee, koffie en tabak) en A. Driessen (chocola) werden hier ingevoerd en in fabrieken verwerkt. Zo werden goederen die tot aan de achttiende eeuw alleen de rijkeren nog geproefd hadden (vers fruit, koffie, chocoladedranken), in Zuid-Holland langzamerhand gemeengoed.