Ook vroeger wilde de overheid graag weten hoeveel inwoners een stad had – al was het maar om de belastingen goed te kunnen innen. In de loop van de eeuwen zijn daarom verscheidene volkstellingen gehouden, om het aantal bewoners per huis, hun leeftijd en hun welstand vast te leggen. Zo’n volkstelling had heel wat voeten in aarde, zodat het zinvol was vooraf een gedetailleerd plan te maken. Hierin werd vastgelegd welke gegevens men wilde achterhalen en welke regels men bij het tellen in acht zou nemen. In 1742 maakt Willem Kersseboom, extraordinaris commies der financiën van de Unie en secretaris van ’s lands posterijen, een gedetailleerd plan om het aantal inwoners van Holland te kunnen vaststellen.